[Fic]WTTP : What’s my reason (Max’s side)

Standard

 

Title : What’s my reason (Max’s side)
Paring : Max Lewinsky + Jacob Sternwood
Movie : Welcome to the Punch
Writer : Zol Redfox

 

     หลังจากเรื่องที่พันช์จบลงแล้ว แม็กซ์ เลวินสกี้ถูกคุมตัวเพราะเป็นคนเดียวที่อยู่ในสถานที่เกิดเหตุ อยู่ตรงหน้าของผบ.ตำรวจ โธมัส จีเจอร์ ซึ่งนอนหมดลมหายใจอยู่แทบปลายเท้าของเขา ขณะเดียวกับที่ เจคอบ สเติร์นวู้ดสามารถหลบหนีออกไปจากโกดังเก็บตู้คอนเทนเนอร์ได้คล้ายกับเขาไม่เคยมีตัวตนอยู่ตรงนั้นเลย
     แม็กซ์ค่อยๆ ย่อตัวลงวางปืนทั้งสองกระบอกลงแนบกับพื้นปูนเบื้องล่าง เขาปล่อยหัวเข่าลงวางกับพื้นช้าๆ ด้วยเพราะขาที่ไม่ค่อยสมบูรณ์ของเขา.. แม็กซ์ เลวินสกี้ถูกยิงเข้าที่ขาข้างขวาที่อุโมงค์ … ที่ที่เขาพบกับชายร่างสูงในชุดสูทสีดำและมาดที่ดูหยิ่งทะนงของ ‘เจคอบ สเติร์นวู้ด’ เป็นครั้งแรก
     เขายังจำได้ดี..เสียงร้องคร่ำครวญของตัวเอง หัวใจที่เต้นระรัวจนแทบจะหลุดออกมาจากร่าง ณ ตอนนั้นเขากลัว.. กลัวที่จะไม่ได้กลับออกไปจากอุโมงค์นั้นอีก แม็กซ์ยังจำได้เสมอทั้งความกลัว ความเกลียดชังและเครียดแค้นเมื่อ 3 ปีก่อน สายตาที่เย็นชาและกระบอกปืนที่จ่อมาหาตัวของเขาซึ่งกำลังนอนกุมแผลถูกยิงที่ขาอย่างทรมาน วินาทีนั้นแม็กซ์ไม่คิดว่าตัวเองจะรอดออกไป แต่สิ่งที่สเติร์นวู้ดทำคือการจ้องมองชายหนุ่มผู้ตกเป็นเหยื่อด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง มองอย่างพินิจคล้ายกับจะพูดบางอย่างแต่ก็ไม่เอ่ยสิ่งใด แต่กลับจากไปด้วยรถมอเตอร์ไซค์ที่วกกลับมารับเขา
     ตำรวจหนุ่มไฟแรงเมื่อตอนนั้นกลับกลายเป็นตำรวจผู้อมทุกข์และตกอยู่ในความแค้นร่วมถึง 3 ปี.. ระยะเวลายาวนานไม่ช่วยทำให้จิตใจของเขาดีขึ้นได้เลย ถูกตราหน้าว่าเป็นคนอ่อนแอและล้มเหลว… แต่ทำไมเชาถึงปล่อยอาชญากรอย่าง เจคอบ สเติร์นวู้คไป.. ปล่อยไปก่อนที่จูก้าจะนำทีมตำรวจเข้าเต็มพื้นที่และคุมตัวของเขาออกไป
     มันน่าแปลกใจที่คนคนหนึ่งจะสามารถทำให้เขาเพิกเฉยสิ่งที่เรียกว่าความเคียดแค้นไปได้.. อาจเพราะมองเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่สูญเสียสิ่งสำคัญในชีวิต ซึ่งตอนนี้เขาเองก็คงไม่ต่างกัน.. แม็กซ์แทบจะยอมรับแล้วว่า ณ ตอนนี้เขาไม่มีอะไรให้เสียอีกนอกจากตัวของเขาเอง –
     รถตำรวจขับพาตัวผู้ต้องสงสัยกลับไปยังสน. และแม็กซ์ เลวินสกี้ก็คือผู้ต้องสงสัยในเหตุการณ์ที่พันช์นี่เอง  ชายหนุ่มนั่งพิงกับพนักเก้าอี้มองตรงไปยังข้างหน้าที่มีใครสักคนยืนอยู่หลังบานกระจกใบใหญ่ในห้องทรงสี่เหลี่ยมเล็กๆ ที่ใช้เป็นสถานที่สอบปากคำผู้ต้องสงสัย
“นายเข้าไปทำอะไรที่นั้น แม็กซ์?  มันไม่ใช่แค่เรื่องของ ผบ.จีเจอร์  แต่นายยังอาจถูกตั้งข้อหาฆ่าพาร์ทเนอร์ของตัวเองอยู่ นายรู้ไหม?  ที่พวกเขาเจอศพของซาร่าห์บนเตียงที่ห้องนาย ฉันอยากรู้ว่านายทำอะไร? นายรู้ที่ตั้งคอนเทนเนอร์เถื่อนได้ยังไง?  และ .. สเติร์นวู้ดหายไปไหน?”
“จูก้า นายเป็นเด็กที่เรียนเก่งที่สุดและหัวไวที่สุดในชั้นปี ฉันเชื่อว่าเรื่องนี้นายจะสามารถปะติปะต่อได้โดยง่าย”
“ฉันต้องการคำตอบจากปากของนาย เลวินสกี้”
     ชายผิวสีเอ่ยถามอย่างใจเย็น ซึ่งที่จริงแล้วเขาก็แอบไม่พอใจเล็กๆ ที่ถูกเพื่อนตำรวจอย่างแม็กซ์ เลวินสกี้ฟาดให้จนสลบตอนที่อยู่โถงทางเข้าห้องแช่เย็น – เลวินสกี้ยังคงนั่งนิ่งโดยไม่พูดตอบอะไรอีก เขาจ้องมองใครบางคน ใครสักคน..ที่ก่อเรื่องทั้งหมดนี้ขึ้น ‘เจน แบดแฮม’
“แม็กซ์!”
     จูก้าเอ่ยเสียงดังก่อนจะก้มศีรษะลงเข้ากระซิบเบาๆ ข้างใบหูโดยไม่ต้องการให้ใครที่กำลังดูผ่านกล้องวีดีโอนั้นได้ยินสิ่งที่เขาเอ่ยพูดกับอีกฝ่าย ‘ฉันเชื่อใจนาย’ เขากล่าวก่อนจะผละออกมา และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่อดีตหนุ่มไฟแรงต้องเหลือบหันไปมองผู้คุมการสอบสวนนี้ ..ถ้าหลังจากการเลือกตั้งจบลงแล้วเรื่องชองตัวเขาก็คงจบลงเช่นเดียวกัน
———————————————————
     3 เดือนผ่านไป แม็กซ์ เลวินสกี้ได้กลับเข้ามาทำงานที่กรมตำรวจอีกครั้ง แม้จะเป็นงานงานเดียวที่เขารักที่จะทำ แต่มันกลับไร้จุดมุ่งหมาย .. มันไม่เหมือนเคยไม่คุ้นชินเอาเสียเลย ไม่ใช่เพราะเปลี่ยนผบ.ตำรวจของกรมคนใหม่ ไม่ใช่เพราะเขามีพาร์ทเนอร์คนใหม่แต่เป็นเพราะความเคียดแค้นที่มีต่อสเติร์นวู้ดกลับหายไป
     เขาเคยมีโอกาสฆ่าชายคนนี้อยู่หลายครั้ง … ตลอดมา.. แม้แต่ครั้งสุดท้ายที่พันช์ ทั้งๆ ที่กระบอกปืนนั้นยกขึ้นจ่อใบหน้าของชายร่างสูงกว่าตัวเองแล้วก็ตาม แต่กลับปล่อยให้หนีไป… สายตาที่จ้องมองมายังนัยน์ตาสีฟ้าของตัวเขา ไม่มีความวาดกลัวเลยแม้แต้น้อย แต่กำลังมองพินิจอย่างสนใจว่าเขาจะทำเช่นไรต่อไป จะปล่อยให้รอดหรือจะจบเรื่องระหว่างกันเพียงตรงนั้น
     แม็กซ์ถอนใจเฮือกใหญ่ เขาหยิบเข็มฉีดยาขึ้นมาและเริ่มลงมือจัดการกับขาขวาของตัวเอง เขายังคงหวนรำลึกเรื่องระหว่างสเติร์นวู้ด ใบหน้าเรียบเฉยและน้ำเสียงเรียบนิ่งเหมือนกับคนซึ่งไร้อารมณ์ต่างจากตัวของเขาที่ร้อนยิ่งกว่ายิ่งกว่าอะไรดี แม็กซ์ยังจำคำพูดนั้นได้เสมอ คำตอบจากประโยคคำถามที่เอ่ยถามออกไป

 

ทำไมตอนนั้นที่อุโมงค์นายถึงไม่ฆ่าฉัน?’
     ชายหนุ่มเอ่ยถามออกไปด้วยสีหน้าที่แสดงให้เห็นว่าเขาไม่เข้าใจเหตุผลของอีกฝ่ายเลย น้ำเสียงที่เอ่ยปนเปไปด้วยความฉงนและความโกรธเคืองซึ่งเขาจะไม่มีวันลืม..แต่คำตอบที่ได้รับนั้นกลับกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เขาต้องประหลาดใจ
ฆ่าเพื่ออะไร?’
     สเติร์นวู้ดมุ่นคิ้วเล็กน้อยจนแทบมองไม่เห็น สายตาจับจ้องไปยังนัยน์ตาคู่สีฟ้าของหนุ่มร่างเล็กกว่าที่ไว้หนวดเครารุงรังยิ่งกว่าแต่ก่อน คงเป็นเพราะตำรวจหนุ่มเอาแต่สนใจเรื่องของอาชญากรเช่นเขามากกว่าเรื่องอื่นจนไม่มีเวลาได้ดูแลตัวเอง  – แม็กซ์ เลวินสกี้รู้สึกหายใจติดขัด ใบหน้าที่แสดงให้เห็นถึงความฉงนค่อยๆ เผยออกมาให้เห็นช้าๆ เขาอยากจะพูดบางอย่างตอบกลับไปแต่เหมือนมีบางอย่างจุกอยู่ที่คอทั้งที่ไม่มีอะไร แค่ฟังคำตอบที่คาใจมานานถึง 3 ปี กลับทำให้สรรหาคำพูดใดใดมาเอ่ยไม่ได้

 

     นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไม แม็กซ์ เลวินสกี้จึงปล่อยให้ เจคอบ สเติร์นวู้ดมีชีวิตถึงสองครั้ง … สเติร์นวู้ดเป็นหนี้เขา และเขาก็เป็นหนี้สเติร์นวู้ดเช่นเดียวกัน

 

     อดีตตำรวจหนุ่มไฟแรงครางออกมาเบาๆ ด้วยความเจ็บปวด เขาโยนเข็มฉีดยาที่ตอนนี้ว่างเปล่าลงในถาดสแตนเลจ  มือกร้านยกขึ้นกุมขมับและเสยเลือนผมสีน้ำตาลแดงไปด้านหลัง เขาถอนใจออกมาอีกครั้งและปล่อยตัวเองลงนอนกับเตียง
     ..นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่อยากจะเจอหน้า ‘เจคอบ สเติร์นวู้ด’ มันไม่ใช่เพราะความแค้นอีกต่อไป ซึ่งเขาก็ไม่แน่ใจเหตุผลที่ต้องการจะพบกับอาชญากรคนนี้  แม้ว่าต้องการจะเจอมากถึงเพียงไหนแต่ในใจลึกๆ แล้วแม็กซ์ก็รู้ตัวดีว่าเป็นไปไม่ได้อีก อาชญากรอย่างสเติร์นวู้ดคงหนีไปกบดานอีกครั้งเหมือนครั้งนั้นเมื่อ 3 ปีก่อนหลังจากที่งานของแก๊งค์เสร็จสิ้น
     ชายหนุ่มหลับตาลงช้าๆ ซึมซับช่วงวินาทีแห่งความโกรธและวินาทีที่ปล่อยให้เจคอบหนีไป ตอนนี้ยังคงไม่เข้าใจ..และเขาคงหาคำตอบได้ในไม่ช้าแต่คงไม่ใช่เร็วๆ นี้
     “…..สเติร์นวู้ด…”

 

 

… To be continue …