Title: Wicked game (4)
Pairing: Roman Sionis l Black Mask and Victor Zsasz l Mr.Zsasz
Movie: Birds of Prey (DCEU)
Author: Zol Redfox
#ZsaszMask
Warning: Sexual content, BDSM, Angst, Crime, Violence and Obsessed
Note:
Victor Zsasz’s a psychopath. I believe that he’s in asylum before. He didn’t care what’s bad things, and he always does crimes. Please remember this. Reader discretion advised.
วิคเตอร์ แซซเป็นไซโคพาธที่เชื่อว่าเคยอยู่โรงพยาบาลบ้ามาก่อน เขาไม่สนใจว่าอะไรคือสิ่งที่ผิดจึงมักก่ออาชญากรรมโดยไม่ตระหนักถึงความผิดใดใด นอกจากนี้ยังมีการแสดงออกและแนวความคิดที่ผิดไปจากปกติดังนั้นแล้วขอให้ใช้วิจารณญาณในการอ่านเพราะบางการแสดงออกของแซซนั้นไม่ใช่สิ่งที่น่ายอมรับโดยทั่วไป
วิคเตอร์มักไม่พอใจทุกครั้งเวลาที่โรมัน ไซโอนิสให้ความสนใจใครคนอื่นมากกว่าตัวของเขา เมื่อใดที่โรมันมีท่าทีหลงใหลหรือโปรยเสน่ห์ต่อใครคนอื่น แซซมักจะเพ่งเล็งเป็นพิเศษ
ไม่ใช่แค่กับตัวโรมันแต่หมายรวมถึงคนที่โรมันเข้าหาและแสดงท่าทางสน0ใจด้วยเสน่หา
คนของเขาจะเป็นของเขาเพียงเท่านั้น ไม่อนุญาตให้เป็นของใคร
Victor Zsasz
วิคเตอร์ แซซ ชื่อที่ถูกใครต่อใครกล่าวขานซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่ได้ฟังระรื่นหูเท่ากับการถูกเรียกด้วยชื่อเล่นอย่าง ‘มิสเตอร์แซซ’ คงจะมีเพียงโรมันคนเดียวที่ทำให้การเรียกชื่อ ‘วิคเตอร์’ มีความหมายและถูกเติมเต็มอารมณ์ส่วนลึกในใจ ยิ่งเวลาที่เสียงนั้นดังกระเส่าอยู่ข้างใบหู
ไม่มีใครที่จะเข้าใจความสัมพันธ์ของทั้งสองคนได้มากกว่าตัวของพวกเขาเอง แซซไม่มีวันให้ใครรู้ถึงความสัมพันธ์อันแสนลึกซึ้งของพวกเขาไม่ว่านั่นจะเป็นมุมที่เผยแสดงต่อสาธารณะหรือในที่ลับก็ตาม
โลกของวิคเตอร์ แซซคือโรมัน โบเวส์ ไซโอนิสเท่านั้น
แซซไม่เคยให้ความสนใจว่าพวกเขารู้จักกันมาเนิ่นนานเท่าไหร่ ตั้งแต่เมื่อใดที่พวกเขาทั้งคู่สนิทจนอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน นั่นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรในเมื่อตอนนี้พวกเขาทั้งคู่ต่างได้มาอยู่ในจุดนี้แล้ว จะสิบปีหรือยี่สิบปีมันเป็นเพียงแค่ตัวเลขเท่านั้น ผ่านอะไรมามากเกือบทั้งชีวิต ทั้งช่วงเวลาที่โรมันอ่อนแอ และอาจอ่อนแอมากยิ่งกว่าที่ใครหลายๆ คนเคยพบเห็น แต่ท้ายที่สุดชื่อของ แบล็คมาสค์ ก็ถูกรู้จักอย่างกว้างขวางโดยไม่ต้องพึ่งชื่อตระกูลไซโอนิสด้วยซ้ำ
‘Fuck family’ ฉันบอกกับเขาอย่างนั้น
ครอบครัวนั่นไม่จำเป็นต้องมีโรมันและโรมันก็ไม่จำเป็นต้องมีใครที่ใช้นามสกุลไซโอนิสมาอยู่ข้างๆ เขามีแค่ฉันเพียงเท่านั้นก็เกินพอ ยินดีจะเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง มากกว่าครอบครัวก็ยินดี โรมันไม่จำเป็นต้องมีใคร.. แค่ฉันคนนี้ วิคเตอร์ แซซเพียงคนเดียวเขาก็สามารถทำให้ทุกอย่างเป็นจริงได้แล้ว
เหมือนดังตอนนี้ เขาไม่จำเป็นต้องมีครอบครัว ทุกอย่างสำเร็จได้เพราะเรามีกันและกัน ฉันอาจเป็นจอมบงการโดยที่เขาไม่รู้ตัว แม้เป็นเช่นนั้นโรมันกลับยังคงยอมฟังและกระทำตามทุกอย่างโดยว่าง่าย โอนอ่อนต่อคำพูดโน้มน้าวและเสียงที่คอยกระซิบอยู่ข้างใบหู ไม่ว่าฉันจะพูดอะไรเขาจะคอยรับฟัง ตั้งใจจดจ่อและคล้อยตามโดยง่าย เป็นเช่นนี้มาเนิ่นนานตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่อาจทราบได้ มันอาจเป็นเพราะสิ่งที่ฉันทำให้เขาตลอดมา ผลลัพธ์ทั้งหลายประจักษ์ต่อสายตาแล้วว่าวิธีการที่ฉันจัดการเหมาะสมและเป็นเลิศ เพราะแทบทุกอย่างไม่เคยผิดพลาด ฉันทำทุกอย่างได้สำเร็จเรียบร้อยเพียงเพราะต้องการให้เขามีความสุข รอยยิ้มของเขาเป็นหนึ่งสิ่งที่ฉันอยากจะเฝ้ามองในทุกๆ วินาทีหากมีโอกาส
แต่กว่าเราจะมาถึงจุดนั้นได้ฉันต้องทนเห็นภาพแสนน่าเวทนาและสะเทือนใจ การกระทำที่ไม่ต่างจากคนที่กำลังดำดิ่งสู่ห้วงทะเลลึก จมลงใต้น้ำราวกับถูกฉุดกระชาก หกล้มคลุกคลานเถลือกไถลไปกับหินดินทราย ความพยายามที่จะยืนหยัดของโรมันทำให้ฉันต้องคอยฉุดกระชากไม่ใช่เพียงแค่การดึงรั้ง คอยโอบประคองและอาจจะลากทึ้งดึงไถลอย่างเหี้ยมโหดในบางที เขาไม่ได้ต่างจากสัตว์ตัวน้อย สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่ดูแลตัวเองไม่ได้ แต่อย่างน้อยการเป็นลูกคุณหนูบ้านมหาเศรษฐีก็ดูจะทำให้เขาได้เรียนรู้ในแบบที่ผู้ดีเขาทำกัน หลายเรื่องที่ฉันไม่รู้ก็ได้เขาคอยบอกเล่าและสอน เราแลกเปลี่ยนความรู้ความชำนาญการที่แตกต่างกันออกไป เพราะอย่างนั้นพวกเราทั้งคู่ถึงได้รู้สึกสนิทใจจนถึงขั้นแลกเปลี่ยนอะไรบางสิ่งแก่กัน
ตลอดชีวิตของฉันคงมีแค่เขาคนนี้ที่ทำให้ไม่อยากออกไปพบกับใคร แน่นอนว่าสถานะเพื่อนคนสนิทหรืออะไรก็แล้วแต่ที่เราเป็นไม่ได้หมายรวมถึงเรื่องความสัมพันธ์เชิงชู้สาว แต่ทุกครั้งที่เขามีโอกาสได้ใช้เวลารื่นเริงกับสาวๆ ฉันมักจะคอยอยู่ตรงนั้น เฝ้ามองในบางที อาจนั่งฟังเสียงเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างจบลงอย่างดีและเรียบร้อย จะปล่อยให้เขาคลาดสายตาไม่ได้เพราะแม้จะเป็นเจ้าพ่อมาเฟียในสายตาของใครต่อใคร แต่แท้จริงข้างในนั้นก็เป็นคุณหนูเอาแต่ใจคนหนึ่งเลยทีเดียว
หากจะพูดว่าเขาดูแลตัวเองไม่เป็นนั่นคงไม่ได้เพราะในเรื่องการถนอมตัวเองต้องยกให้เป็นอันดับหนึ่ง ส่วนเรื่องการใช้ชีวิตที่อาจจะเผอเรอไม่ระวังจนอาจโดนใครลอบทำร้ายแล้วนั่นยิ่งแล้วใหญ่ โรมันเข้าขั้นวิตกกังวลจนนอนไม่ได้ในช่วงแรกๆ กระทั่งฉันทำให้ทั้งหมดอันตธานหายไป จัดการดูแลทุกอย่างให้แน่ใจว่าเรื่องพวกนี้จะไม่เกิดขึ้น ทำทุกวืถีทางให้ผู้คนเหล่านั้นหลีกให้พ้นทาง รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ปาดคมมีดลงบนผิวกายของใครสักคน ชโลมเลือดที่หลั่งรินไปกับตัว ยิ่งถ้าเป็นพวกที่เข้ามาหวังผลประโยชน์จากเขา ฉันยิ่งยิงดี พร้อมจะค่อยๆ กรีดเลาะผิวหนังและถลกใบหน้าพวกนั้นอย่างเจ็บแสบ ปล่อยให้กรีดร้องเจ็บปวดทรมานโดยไม่คิดปลิดชีวิตในทันที
ใครที่ทำร้ายเขาไม่เคยได้มีชีวิตรอดกลับออกไปสักคนเดียว ใครที่คิดทำร้ายเขาจะต้องเจอคนแบบฉัน ชื่อที่ถูกกล่าวขานมาเนิ่นนาน ‘Mr.Zsasz’
ฉันรักทุกครั้งเวลาที่ได้เชือดเฉือนคมมีดลงบนผิวเนื้อของใครสักคน กลิ่นคาวเลือด เสียงกรีดร้อง มันเป็นเหมือนงานอดิเรกที่เราทั้งสองต่างได้ประโยชน์กันทั้งคู่ โรมันได้ชำระแค้น ได้สร้างอาณาเขตความยิ่งใหญ่ของตัวเองส่วนฉันก็ได้ทำในสิ่งที่ชื่นชอบ การปลิดชีพบรรดานกน้อยที่น่าเวทนา พวกเขาไม่ได้ต่างจากผู้คนที่แสนระถมทุกข์ที่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ส่วนฉันก็เป็นเหมือนผู้ปลดปล่อยให้นกน้อยเหล่านั้นได้หลุดจากบ่วงพันธนาการ โบยบินออกจากกรงขัง ได้มีอิสระที่แท้จริงอีกครั้ง
“Peel it off.”
โรมันออกคำสั่ง ท่ามกลางบรรดาลูกน้องนับสิบมีเพียงฉันเท่านั้นที่ขยับตัวเข้าหาเหยื่ออันแสนโอชา หัวเราะชอบใจในลำคอพร้อมมอบรอยยิ้มให้แก่ผู้โชคดีในค่ำคืนนี้ สัมผัสมือเข้ากับใบหน้าที่หวั่นเกรงต่อความตาย ถึงจะส่งเสียงปลอบใจสั้นๆ แต่มันไม่ได้เป็นผล การปลอบเหล่านั้นไม่เคยได้ผลกับใครคนอื่น ไม่มีใครฟัง มีแต่เสียงร้อง กรีดร้องที่ไม่ต่างจากบทเพลงอันน่าเย้ายวนใจ น่าสนุกเสียเหลือเกิน… ยิ่งเมื่อคมมีดได้กดลงเชือดเฉือนผิวหน้ามันกลับยิ่งรู้สึกดี เหมือนได้เติมเต็มอารมณ์ที่ฉันแสนโหยหาย กระชากผิวหน้าออกจากเนื้อหนังเผยแสดงความบ้าคลั่งเหล่านั้น แสดงออกถึงความชื่นชอบเหล่านั้น จัดการทุกอย่างอย่างหมดจด ก่อนจะยอมปลดปล่อยให้พวกนกน้อยในกำมือเป็นอิสระด้วยการกดคมมีดเฉือนเข้ากับเส้นเลือดใหญ่ ปล่อยให้โลหิตหลั่งรินจนหมดตัว
ความรู้สึกที่ได้ปลิดชีวิตเหยื่อสักคนมันช่างเสียวสะท้าน เติมเต็มความปรารถนาที่ฉันโหยหาอย่างสม่ำเสมอ จนในบางครั้งฉันกลับคิดว่าถ้าระหว่างพวกเรามีเหตุการณ์แบบนี้มันจะออกมาเป็นแบบใด ฉันจะรู้สึกอย่างไร โรมันจะแสดงออกแบบไหน แต่ที่แน่นอนมันเป็นความรู้สึกที่ได้ครอบครองไม่ใช่เพียงเพราะชีวิตของเขาอยู่ในกำมือของฉันแต่มันเป็นเพราะสามารถกระทำอะไรก็ตามที่อยู่ในใจกับเขาได้อย่างใจอยาก
หากทำได้ก็อยากจะเห็นสีหน้าของโรมันยามนั้นเสียเหลือเกิน อยากจะสูดกลิ่นและลิ้มรสชาติเลือด อยากจะฟังเสียงร้องอ้อนวอนของเขา อยากสัมผัสและปลอบประโลมเขา อยากเห็นน้ำตาที่เกิดจากความเจ็บปวดเสียเหลือเกิน…
ปรารถนาที่จะครอบครองเขาให้ได้มากเกินกว่านี้..
“Victor, sleep with me.”
“Okay, boss.”
ฉันฉีกยิ้มกว้างส่งให้กับเขา คำพูดเชิญชวนนั้นไม่ได้หมายความอย่างที่ต้องการสื่อนั่นเป็นเรื่องที่แน่นอนแม้จะใช้คำพูดให้รู้สึกไปแบบนั้นก็ใช่ว่าเขาอยากให้ฉันทำเกินกว่านั้นจริงๆ โรมันแค่อยากมีใครอยู่ข้างๆ คอยนอนกอดและปลอบอยู่ใกล้ๆ เฝ้ารอกระทั่งตัวเขาผล็อยหลับไป ซึ่งมันเป็นเรื่องแปลกสำหรับฉันที่พักหลังการนอนเตียงคนเดียวมันดูอ้างว้างเหลือเกิน การมีใครนอนอยู่ข้างๆ โดยที่ไม่ได้ทำอะไรนับเป็นเรื่องใหม่อยู่ทีเดียว
ถึงแม้ว่าโรมันจะบอกให้ฉันนอนกับเขาแต่ด้วยความเป็นคนกลางคืนอย่างเต็มตัวก็ใช่ว่าจะสลบไสลตามไปในทันที ยามที่เขานอนหลับอยู่ข้างๆ ในอ้อมกอด ฉันมักจะค่อยๆ ขยับตัวลุกออกไปจัดการอะไรต่อมิอะไรต่อ ถึงอยากจะนอนด้วยแต่งานคลับและงานอื่นๆ ของแบล็คมาสค์ก็ไม่เคยหยุดให้พักผ่อน..
เสียงลมหายใจใกล้ใบหูทำให้ฉันตั้งใจฟังเป็นพิเศษ แขนที่ยกขึ้นมาสอดกอดร่างทำให้อยากหันไปมอง แต่พอได้มองเมื่อไหร่ความต้องการบางอย่างมันกลับพร้อมที่จะก่อตัวขึ้นมาในทุกๆ ครั้ง ปลายจมูกของฉันขยับเข้าหาใกล้ขึ้นดุนเข้ากับเรือนผมสีเข้มที่มักหวีเรียบเข้าทรง หอมจนอยากจะสูดดมและกลืนกินเข้าไปให้รู้แล้วรู้รอด ทั้งจมูกและริมฝีปากนั่นก็ด้วย..
นึกขึ้นมาก็ดันรู้สึกเหมือนมีอะไรมาบีบรัดในอก มันน่าหงุดหงิดใจอยู่หน่อยๆ จนอยากจะลุกออกจากเตียงไปทำสิ่งอื่น เพราะถึงเราจะมีหลากหลายสถานะแถมสนิทกันจนเหมือนเป็นคนคนเดียวแต่อย่างไรก็ดีสถานะหนึ่งที่ก้าวข้ามได้ยากก็ยังมีคำว่าเจ้านายลูกน้องอยู่ดี .. ถึงจะชอบเรียกว่า ‘บอส’ แต่ฉันเองก็อยากเรียกชื่อเขาเหมือนกัน
เสียงลมหายใจถูกพ่นออกมา อาจจะดังเกินกว่าปกติคนข้างตัวถึงกล่าวทัก
“What’s wrong, Victor?”
“Nothing.”
“You can tell me. You can talk to me.”
แต่กลับไร้ซึ่งคำตอบที่จะกล่าวบอกให้เขาฟัง ฉันแค่ยกยิ้มมุมปากแล้วหันไปหา ตัดสินใจกดริมฝีปากลงข้างกระหม่อมพร้อมใช้มือสัมผัสเรือนผมสีเข้มอย่างเบามือ ไม่บ่อยนักที่ฉันจะทำแบบนั้น ใช่.. ไม่บ่อยเลยที่จะทำแบบนั้นกับเขา ถึงเราจะเริ่มนอนด้วยกันบ่อยขึ้นมันก็ไม่ได้ช่วยให้รู้สึกเติมเต็มความต้องการของฉันได้เลย
โรมันส่งเสียงเบาๆ ในลำคอ ไม่แน่ใจว่าเขายิ้มอยู่หรือเปล่าแต่ก็ดันพูดขึ้นมาอีกว่าชอบที่ฉันทำอะไรแบบนั้น เขาบอกออกมาว่าถ้าหากมีโอกาสจะทำอีกครั้งหรืออีกหลายๆ ครั้งก็ไม่มีปัญหา จะทำอะไรกับเขาก็ได้ตราบใดที่อยู่ด้วยกันสองคน ฟังแล้วคนเอาแต่ใจอาจจะกลายเป็นฉันเองก็ได้..
ตอนนี้ชักจะไม่อยากลุกออกไปไหนซะแล้ว..
Mister Zol Redfox 